Πρίν δέκα χρόνια και λίγες μέρες...
Λόγω της επετείου λέμε να δοκιμάσουμε με την άδεια σας μία σύντομη αναδρομή, ένα σύντομο ιστορικό του World Trade Center με τα δικά μας μάτια, έτσι όπως βιώσαμε εμείς την ζωή μας παρέα με τα δύο αυτά κτίρια στο Gotham from the moment they started their construction from 1968 until 2001
Όταν χτιζόντουσαν τα δίδυμα, για εμάς ήταν απλώς δίδυμα και όχι δίδυμοι πύργοι, τα είχαμε άχτι. Δεν μας άρεσαν, δεν μας χόραγαν, δεν μας πήγαιναν, δεν μας έκαναν period.
Ήταν σαν αποσιωπητικά, ήταν άσκημα, ήταν ψηλά, ήταν άκομψα, ήταν ατσάλινα ήταν γυάλινα, γκρίνια και χολή. Να μείνουν αδειανά μη νοικιαστούν λέγαμε, να πέσουν έξω οι επενδυτές ευχόμασταν, ποιος είναι αυτό ο μαλάκας ο αρχιτέκτονας ο Minoru Yamasaki λέγαμε. Λέγαμε και ευχόμασταν ότι έλεγαν και εύχονταν οι απανταχού πικραμένοι κουμουνιστές της εποχής του ψυχρού πολέμου.
Κάθε πρωί τα βλέπαμε να ανεβαίνουν όλο και πιο ψηλά και από την μία λέγαμε από μέσα μας, ‘’ ρε τους μάγκες ‘’ και από την άλλη στα φωναχτά μας βρίζαμε, παρ’ όλο που όσοι απασχολούνταν στην εκτέλεση του έργου ήταν union members με εξαιρετικές αμοιβές and benefits,εμείς τον χαβά μας. Τέλος πάντων τελείωσε το έργο κόπασε η γκρίνια κάπως όχι που ερωτευθήκαμε το World Trade Center ξαφνικά, αλλά στην ζούλα μας άρεσε .
Την παρουσία του World Trade Center στην ζωή μας την κάναμε γαργάρα και σιγά σιγά αρχίζαμε να βολτάρουμε προς τα εκεί και να βλέπουμε ότι το θηρίο είχε ανθρώπινη φάτσα, και από μέσα και από έξω. Είχε καταπληκτικά ασανσέρ που τα παίρναμε για την πλάκα μας,τότε δεν σε ρωτούσαν που πάς έμπαινες στα κτίρια και έκανες βόλτες, είχε φώς από παντού ήταν λουσμένο στο φώς ακόμη και με συννεφιά, είχε κάτι χαριτωμένα μικρά μαγαζάκια στο lobby και κάποια στιγμή έδεσε μέσα στην εικόνα της πόλης. Ειδικά τα βράδια που ήταν φωτισμένο και το έβλεπες από μακριά ήταν πολύ όμορφο.
Η στιγμή που άλλαξε ριζικά την σχέση μας με τα δίδυμα ήταν όταν in April of 1974 ο Γάλλος Philippe Petit έστησε ένα καταπληκτικό ακροβατικό show περπατώντας ανάμεσα στις κορυφές των κτιρίων επάνω σε σκοινί. Τότε το αγαπήσαμε, κάτι του έκανε του κτιρίου αυτή η τρέλα του Philippe Petit , ίσως να το κατέβασε στα δικά μας νούμερα, το γλύκανε η γλύκανε εμάς κάτι έγινε και μας άρεσε, και παρ’ όλο που στο Chicago είχε τελειώσει the Sears Tower, taller than the World Trade Center δεν μας πείραζε. Επίσης διαπιστώσαμε τώρα ότι δεν υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ κτιρίων, το κάθε ένα Empire State Building, The Chrysler Building , The Woolworth Building etc.είχε τον δικό του χώρο για να λάμψει δεν σκιάζε τα άλλα.
Έτσι λοιπόν περνούσαν τα χρόνια ζώντας στα φαράγγια του Gotham, σαν κράτος εν τω μεταξύ με τις πολιτικές που ακολουθούσαμε όλο και πιο πολύ ζορίζαμε και τσαντίζαμε μουσουλμάνους, ειδικά μουσουλμάνους αραβικών χωρών που παράγουν πετρέλαιο. Oι πιο τσατισμένοι από όλους περιέργως πώς ήταν οι φίλοι μας οι άραβες του Περσικού Κόλπου, Σαουδάραβες, Κουβετιανοί κλπ. Το 1991 οι ΗΠΑ δεν έσωσαν τους Κουβετιανούς από του χάρου τα δόντια τους αχάριστους, τους σώσαμε από το τέρας τον Sadam Hussein ? O.k. στρώσαμε τραχανά στο Κουβέιτ αλλά για το καλό τους αλλά που να το καταλάβουν, μας είχαν στην μπούκα του κανονιού. Τα ίδια αισθήματα έτρεφαν και για μας οι κολλητοί αγαπημένοι φίλοι Αιγύπτιοι, και αυτοί με την σειρά τους μας το έλεγαν, ότι θα μας κάνουν ζημιά, εμείς δίναμε κάτι ψηλά σε ρουσφέτια στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, τους λέγαμε right on brother go for democracy now, τι θέλανε και φωνάζανε ?
photo the Bin Laden family in th 70's
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 βλέπαμε πόσο τα πράγματα είχαν μπει σε μία γρήγορη τροχιά ισλαμιστικής παράκρουσης σε όλο τον Αραβικό κόσμο ειδικά δε στα κράτη με τα οποία τα πηγαίναμε μέγκλα, σε σχέση με μια δεκαετία πριν. Φαινότανε το πράγμα, αλλά εμείς λέγαμε στον εαυτό μας πόσο κολλητάρια είμαστε με τους παραπάνω, και στον κόσμο λέγαμε πόσο κακός ήταν ο Sadam Hussein, o Kantafi, the Palestinians οι Έλληνες οι Ρώσοι, τους πήραν και αυτούς τα σκάγια, ώσπου τον Φεβρουάριο του 1993 γίνετε ή 1η απόπειρα καταστροφής των διδύμων.
photo Muslim girls 2010
Τα κολλητάρια μας μετά από προσευχές στον Αλλάχ αποφάσισαν να πάρουν ένα φορτηγάκι να το γεμίσουν εκρηκτικά και να μας κάνουν μπάμ μέσα στο υπόγειο γκαράζ του ενός κτιρίου.
6 οι νεκροί της πρόβας τζενεράλε εκατοντάδες οι τραυματίες.
Μέσα μας το ξέραμε ότι θα ξανάρθουν και θα τελειώσουν the project. Πιστεύουμε δε ότι είχαν κάνει πρόβες κάνα δύο φορές με επιβατικά αεροπλάνα τα οποία έπεσαν στις ΗΠΑ γεμάτα επιβάτες . Για αυτό θα γράψουμε σε άλλο blog.
From February 26, 1993 άλλαξε η ζωή στην πόλη. Ο φόβος και οι σεκουριτάδες κάθε λογής παντού, αλλά περιέργως αρχίσαμε να αγαπάμε το World Trade Center περισότερο.
Εκεί πηγαίναμε φίλους επισκέπτες, εκεί κανονίζαμε γεύμα στο Windows of the World, άρχισε να κατεβαίνει και πιο artsy people, εκ των υστέρων φαίνετε ότι το είχαμε αγκαλιάσει περισσότερο από ότι νομίζαμε, λες και ξέραμε ότι θα το χάσουμε.
Και το χάσαμε, και χάσαμε τα πάντα μετά από αυτό το χτύπημα. Το τσουνάμι που λέγετε 911 δεν έχει τελειώσει ακόμη, πάει και σαρώνει τα πάντα, και όπως λέγαμε τότε καλά λόγια για αυτούς που μας χτύπησαν, τώρα είμαστε μέσα στην καλή χαρά για την Αραβική Άνοιξη και την δημοκρατία που έρχεται τρομάρα μας. Τώρα αρχίζουν στην ουσία τα παρατράγουδα. Θα δούμε πως θα τα καταφέρει το Ισραήλ και πόσο ακόμα θα πεινάσει η Δύση. Όλη.
Μήνυμα στον άνθρωπο που πέφτει
‘’Μετά από 10 χρόνια με 3000 χιλιάδες νεκρούς στο Gotham, περίπου 7000 χιλιάδες αμερικανούς στρατιώτες in Iraq,Afganistan , 2500 χιλιάδες νεκρούς αμερικανούς ιδιώτες subcontractors σε Iraq,Afghanistan ,το μεθύσι του 911 καλά κρατεί.
Σας αποκαλούμε ήρωα και όχι θύμα για να τα βρούμε με τις ασφαλιστικές. Τους διασώστες που έτρεξαν να σε σώσουν και αρρώστησαν από την θανατηφόρο σκόνη που ανάπνεαν τους είχαμε ανασφάλιστους έως και πέρυσι και όταν τόλμησαν και ζήτησαν να ασφαλιστούν τους αποκαλέσαμε μη καλούς πατριώτες, αντιαμερικανούς. προδότες.
Μέλη της οικογένειας σας θα είναι σίγουρα άνεργα και άνεργα θα παραμείνουν, καταστρέψαμε δύο χώρες ολοκληρωτικά, πάνω από 200.000 χιλιάδες θύματα ο άμαχος πληθυσμός .
Καταποντίσαμε την δική μας την χώρα οικονομικά και ηθικά, χαλάσαμε πάνω από 2 Quadrillion σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, α ναι σκοτώσαμε τον Bin Laden πρίν λίγους μήνες, δημιουργήσαμε χιλιάδες Μη Κερδοσκοπικούς Οργ. βγάζουν τα άντερά τους για να κρατούν το 911 ‘’ζωντανό’ καθώς και κρασί εις μνήμη της ημέρας αυτής για να μην ξεμεθύσουμε ποτέ''.
